[TL1] Eridan mym bogiem

-Ehh... jesli zginiemy to wiedz, że Orden III Rahl zdobędzie wielką władzę, a on wówczas znalezienie równie atraktycjnej kobiety co ja będzie trudne! - trafiła w czuły punkt. - Idziemy. Uważaj...

elf zamknął oczy... po tym co już widział wiedział że mogą go zmylić...
skoncentrował się z całych sił na słuchu.
Słyszał swoje bicie serca, nie jest to trudne biorąc pod uwagę stres.
Słyszał też oddech dziewczyny kroczącej za nim, miał nadzieję nie słyszeć nic innego.

Niestety, skrobanie stało się nieznośne i dochodziło z wszytskich stron.
W waskim przjeściu Thamior odrazu o coś się potkną, ale Kahlan go przytrzymała.
-To coś tu jest... tego jest mnóstwo! - oznajmiła. W tej samej chwili Thamior dotknął na ścianie czegoś sporej wielkości, twadego i wilgotnego, co uciekło wydając nieprzyjemny dźwiek skrobania...

Elf chwycił miecz prawdy i pchnął nim w domniemany cel. Lepiej dmuchać na zimne myślał.
Jego myśli orbitowały teraz tylko wokół miecza i Kahlan... jak na złość nie chciała opuścić jego głowy wtedy gdy potrzebował 100% koncentracji.

Coś runęło na ziemie, rozcięte na twje u stóp Thamiora. Coś okazało się być stworzeniem pdoobnym do stonogi tyle, że wiekszym, a jego dolne odnórza i otwór gębowy były najeżone kolcami. Szponiak.
A sądząc z odgłosów, tych stworzeń musi być tam całe setki! Przesmyk, aż się od nich roi!

Elf nienawidzący robactwa aż się wzdrygnął ... starajmy się trzymać z daleka od ścian.
Jego ciało przechodziły drgawki strachy i wstrętu. Omal nie zwymiotował.

Trzymanie się z dala od ścian było o tyle niemożliwe, że przesmyk jest ciasny...

-Jakieś pomysły?-zwrócił się do Kahlan.
Biorąc pod uwagę że miał tylko dwie ręce a stworów były setki tysięcy poczuł się nieco mały i bez znaczenia.

Wysłany: Czw 16:04, 01 Mar 2007

-Będziemy musieli przez to, przjeść, bez względ una to co tu jest... - usłyszłą głos dziewczyny. - Jednak trudno będzie to zrobić po omacku...

Wysłany: Pią 1:50, 02 Mar 2007

-Sugerujesz użyć kamienia?-Lękliwie zapytał elf.
-Wiesz... po tym co widziałem nie wydaje mi się to szczęśliwa perspektywa-powiedział niespokojnie Thamior.

Wysłany: Pią 15:35, 02 Mar 2007

-Nie wiem... - zająknęła się Kahlan - Może cienie zostały na trakcie i tu nie wejdą? - zapytała z głupia nadzieją w głosie.
Dzeszcz się wzmagał. Ubrania i włosy podróżników były coraz bardziej mokre. Jakaś myśl z głębi świadomościThamiora podsuneła mu, że teraz oświetlenie przejścia było by jeszcze ciekawsze...

Wysłany: Pią 17:12, 02 Mar 2007

-Pójde kilka metrów w przód i tam użyje kamienia, jeśli nic mnie nie pożre wrócę po ciebie-powiedział thamior ruszając przed siebie.
Miał nadzieję że jednak nic się nie stanie.

Wysłany: Sob 13:54, 03 Mar 2007

Dziwny dźwięk jaki wydawały te stwory otaczał Thamiora ze wszytskich stron. Co chwila na coś nadeptywał i tracił równoawę. Wtem poczuł, że coś szarpie mu nogawkę i wspina się po niej!

Wysłany: Sob 14:35, 03 Mar 2007

Szybkim ruchem trzasnął wierzchem dłoni wspinający się po nim obiekt.
Przeklinając najszpetniej jak potrafił maszerował nadal jeszcze tylko kilka kroków.

Wysłany: Nie 12:47, 04 Mar 2007

Dalej zageszczenie stworów było jescze większe. Szczęk ich szponów stawał się nieznośny i wszechobecny. Coś małego lecz ostrego spadło z góry i rozcięło Thamiorowi skórę na ramieniu.